Ragnhildur Lára Finnsdóttir

Áfram held ég að aðlaga heimilismatinn að litla krúttmolanum okkar. Eftir tvo daga af hamborgarhryggsáti (vegna frystitiltektar) sem nota bene Hugi fékk ekki að smakka, var alveg nauðsynlegt að fá fisk. Ég sendi því strákana mína út í fiskbúð. Við erum voða glöð að vera í göngufæri við fiskbúð, það er eitthvað svo næs að geta rölt með barnavagninn eftir fiski í soðið.



Þorskur með kryddsmjörsþekju
500 gr þorskur
smjör
kryddblanda
sætar kartöflur
butternut squash
salt og pipar
Spergilkál

Ég fékk þykkt og gott þorskstykki sem ég skar í 4 steikur og lagði í ofnfast mót. Svo hrærði ég saman smjör og frosna kryddjurtablöndu sem ég á, í henni er basil, óreganó og eitthvað fleira, en hvaða mildu kryddjurtir sem er ganga. Þessu var smurt á einn bitann en á hina bætti ég sítrónuberki og chili út í smjörið. Svo saltaði ég og pipraði fiskstykkin okkar foreldranna. Þetta var bakað í 10-15 mín á 200 °C. Svo bitaði ég 1 netta sæta kartöflu niður og um 1/3 squash og sauð. Ég bætti spergilkálsbitunum út í pottinn seinustu mínúturnar til að sjóða það líka. Svo veiddi ég kálið aftur upp úr og lagði til hliðar en maukaði saman sætu kartöfluna og squashið með vænni smjörklípu. Þannig var svo kvöldmaturinn hans Huga, en ég bætti cummin út í kartöflumúsina fyrir okkur. Þetta át hann með bestu lyst.

Hann er orðinn svo ákveðinn með það að vilja bara mat, það þýðir ekkert að bjóða honum upp á eitthvað mauk og borða svo eitthvað annað fyrir framan hann, svo ég passa að hann fái mat sem er eins eða svipaður okkar.

Þetta er mjög þægileg leið til að elda fisk, skella flaki í form og útbúa kryddsmjör með. Um daginn gerðum við lax með smjöri og dilli sem hitti líka vel í mark. Meðlætið með honum var kartafla og ofnbökuð gulrót.

Ég legg mikið upp úr því að Hugi minn borði hollan og góðan mat, hann fær mikið til lífrænan mat og ég sneiði hjá hveiti, geri og sykri og öllum aukaefnum eftir bestu getu. Það er auðvitað ekkert algilt, ekki síst eftir að hann fór að borða meira af matnum okkar.
Hann er nú að detta í 11 mánuði, en í 10 mánaða skoðuninni vorum við hvött til að gefa honum heimilismat, en ekki alltaf vera með einhvern sér smábarnamat. En  ég er auðvitað alveg að deyja úr fyrsta-barns-syndróminu og það er mjög erfitt, en ég er samt svona smám saman að komast upp á lagið með þetta og í leiðinni ýtir það á okkur að hafa hollan og góðan mat fyrir okkur.
Einn föstudaginn ákváðum við að búa okkur til pítsu og gefa honum líka. Þess vegna valdi ég að gera pítsubotninn hennar Sollu, pítsubotn úr grófu spelti. En ég var nú ekki alveg að fara að skella pepp, svepp og ananasi á pítsuna hans svo ég gerði sér álegg fyrir hann. Þetta endaði ábyggilega sem heimsins hollasta og leiðinlegasta pítsa, en ég sver það, hann hefur aldrei borðað jafn mikið á sinni stuttu ævi! Hann var með troðfullan munninn og hékk í erminni á mér til að flýta mötunina og át alla pítsuna upp til agna.
Þar sem þessi pítsa hitti svona í mark eru pítsudagar orðnir að föstum lið.

Litla matargatið

Pítsan hans Huga

Speltpítsudeig
agnarögn af pítsusósu eða tómatmauki
hakk
gulrót
sveppur
spergilkál
annað grænmeti eftir smekk
ögn af osti

Ég gerði pítsudeigið, tók svo smá bút af því og flatti út fyrir hann. Botninn bakaður í 5 mínútur í ofni. Á meðan steikti ég ögn af hakki og reif út í það 1 gulrót, 1 svepp og lítinn spergilkálsbút og kryddaði með oreganó. Þegar botninn var klár setti ég örfáa dropa af Hunts pítsusósu (enginn sykur í henni), setti hakkið yfir og loks örfáar ræmur af rifnum osti og bakaði í um 10 mínútur.
Hann hefur núna fengið pítsu aftur og var hún jafn vinsæl. Það er tilvalið að nota afgangskjöt og grænmeti á pítsuna, næst ætla ég að prófa að gefa honum pítsu með kjúklingi. Svo er líka sniðugt að gera nokkra svona litla botna og baka, smella þeim svo í frysti og þá er hægt að grípa botn, setja á hann álegg og hita á nóinu.
Ef það er afgangur af hakkinu þá er það alveg hinn fínasti hádegis- eða kvöldmatur daginn eftir, jafnvel með smá hýðishrísgrjónum eða speltpasta.